Hoe Oprah leerde om te stoppen met wrok koesteren en los te laten
Je Beste Leven

Ik heb de kunst van het loslaten zo goed onder de knie dat ik vergeet boos te zijn. Vraag het iemand die mij echt kent, en zij zullen bevestigen: ik koester niet lang wrok.
Ik leer de les, ja (deze persoon kan niet worden vertrouwd - of is giftig, gevaarlijk, grof, wat dan ook), maar de harde herhaling van wat er werd gedaan of gezegd, keer op keer in mijn hoofd, laat ik los.
Voor mij komt het voort uit jarenlange oefening. En van het luisteren, in de afgelopen decennia, naar duizenden verhalen van mensen die het verleden niet konden loslaten en erin vast kwamen te zitten. Dat is zeker een van de grote tragedies van menselijk gedrag waar ik getuige van ben geweest: het zien van volwassen mannen en vrouwen die niet kunnen stoppen met het afspelen van de mind tape van een gebeurtenis die dagen, weken, soms jaren geleden plaatsvond.
Wat een verlies aan kostbare tijd en energie, een gevangene zijn door je eigen hand, beladen met de lasten van het verleden.

Eckhart Tolle spreekt hier prachtig over in zijn boek Een nieuwe aarde wanneer hij het verhaal van twee zenmonniken deelt:
Tanzan en Ekido ... liepen over een landweg die na zware regenval extreem modderig was geworden. In de buurt van een dorp kwamen ze een jonge vrouw tegen die probeerde de weg over te steken, maar de modder was zo diep dat het de zijden kimono die ze droeg kapot zou hebben gemaakt. Tanzan pakte haar meteen op en droeg haar naar de andere kant.
De monniken liepen zwijgend verder. Vijf uur later, toen ze de logementstempel naderden, kon Ekido zich niet langer inhouden. 'Waarom heb je dat meisje over de weg gedragen?' hij vroeg. 'Wij monniken horen dat soort dingen niet te doen.'
'Ik heb het meisje uren geleden neergelegd,' zei Tanzan. 'Draag je haar nog steeds?'
Dat is voor zoveel mensen de realiteit. Misschien ben jij een van hen, vasthoudend aan wat er is gebeurd of wat jij denkt dat er had moeten gebeuren.

Maar ik vraag u: met welk doel? Om je goed te voelen? Rechtvaardige? Gerechtvaardigd? Gevalideerd?
Bewijzen dat ik gelijk had, was vroeger een grote karakterfout. Ik moest wat bewust werk doen om het te veranderen.
Een enkele vraag bracht me op weg: Wil je gelijk hebben, of wil je rust? Die 11 woorden lieten me jaren geleden los en zetten me op het pad naar vrijheid.
Wat uw reden ook is om vast te houden aan wrok, ik weet het zeker: er is er geen die de prijs waard die u in verloren tijd betaalt. Tijd die je jezelf had kunnen geven om lief te hebben en vollediger te leven. Tijd die je nooit kunt inhalen.
Nu is het moment. Laat gaan!

Dit verhaal verscheen oorspronkelijk in het augustusnummer van O.
Deze inhoud is gemaakt en onderhouden door een derde partij en op deze pagina geïmporteerd om gebruikers te helpen hun e-mailadressen op te geven. Mogelijk vindt u meer informatie over deze en soortgelijke inhoud op piano.io Advertentie - Lees hieronder verder