De stilte van zaterdag (de dag voor Pasen) in het christendom

Vakantie

Ik vind het leuk om enkele van de minder besproken aspecten van de Bijbel te onderzoeken.

Er is een gebrek aan informatie in de Bijbel over de dag vóór Jezus' opstanding, waarop zijn discipelen angstig, verward en onzeker over de toekomst moeten zijn geweest.

Europeana via Unsplash; Canvas

De eerste stille zaterdag

Voor ons modernen wordt de zaterdag voor Pasen meestal besteed aan het kijken naar onze favoriete sportevenementen, het bijwonen van verkoop in het winkelcentrum en het doorbrengen van quality time met het gezin. Na de kruisiging echter, bracht de eerste volgeling van Christus de dag voor Zijn opstanding op een heel andere manier door. Ze hadden alles achtergelaten om Christus te volgen en waren de afgelopen drie jaar bij Hem geweest, maar terwijl de laatste week van Jezus zich voor hen ontvouwde, zagen ze hun hoop en dromen ontrafelen. Ze bleven alleen achter met niets dan twijfel, desillusie en de realiteit van een dode koning.

Jezus' laatste week

Hoe kon dit gebeuren? Op zondag, de eerste dag van de Pesachweek, begon alles zo glorieus. Jezus werd als een koning door de straten van Jeruzalem geparadeerd. Duizenden mensen trokken de straten in en overstroomden de markt. Eindelijk gingen de dingen omhoog en kregen de discipelen de aandacht waar ze naar hadden verlangd.

Maandag begon het echter weer te veranderen. De menigte was nog steeds groot en Jezus was nooit meer op het punt met Zijn leringen, maar de dingen begonnen te veranderen. Hij begon kamers binnen te stormen en met tafels te gooien terwijl duiven rondvlogen en handelaren wegrenden en zich verspreidden. De stemming was omgeslagen en maandag werd dinsdag.

De dinsdag van Christus’ laatste week was een dag van controverse en confrontatie. Jezus’ gezag werd in twijfel getrokken. En aan het einde van de ondervraging hield Hij zijn laatste preek aan de Farizeeën. De laatste woorden van Jezus aan de Farizeeën gingen niet over liefde of mededogen. Ze gingen over nep geloof en holle harten. Het was een in-your-face slam dunk tegen hun legalistische leiderschap. Zes keer noemde Jezus hen huichelaars en vijf keer noemde Hij hen blind. Vanuit PR-perspectief verliep de dinsdag niet goed voor Jezus en zijn volgelingen.

De oude tekst bevat geen gebeurtenissen voor woensdag. Op donderdag genoten Jezus en Zijn volgelingen samen van het Pascha avondmaal. De elf hoorden Zijn laatste toespraak tot hen voordat hij in Getsemane werd gearresteerd. Op vrijdag onderging Christus slagen, geseling, zes onrechtvaardige processen en een gruwelijke kruisiging die eindigde in Zijn dood en begrafenis.

De dag voor Zijn kruisiging deelde Jezus een Paschamaaltijd met zijn discipelen.

De stilte van zaterdag

Geklemd tussen de gruwel van de kruisiging en de glorie van de opstanding - tussen het verdriet van vrijdag en de viering van zondag - was de stilte van zaterdag. Dit was een dag waarop de Schrift en zelfs de engelen zwegen. Voor die eerste volgelingen van Christus was het een buitengewoon moeilijke tijd. Ze hadden misschien het gevoel gehad dat zelfs God zweeg - dat Hij zich ofwel niet bekommerde om hun pijn en strijd, of dat Hij er niets aan kon doen.

Het was zaterdag en die eerste volgelingen van Christus bevonden zich in de schijnveiligheid van de bovenkamer. Terwijl olielampen flikkerende geesten tegen de muren wierpen, en de discipelen alleen werden gelaten met hun eigen gedachten en twijfels. Terwijl ze nadachten over alle activiteiten van de afgelopen week, dwaalden hun gedachten waarschijnlijk terug naar de Paschamaaltijd die ze met Jezus hadden gedeeld in de kamer waar ze zich nu verstopten. Ze kenden de betekenis van het geroosterde lam, het ongezuurde brood, de bekers wijn, de bittere kruiden en het zoute water, maar ze hadden niet kunnen beseffen dat de belichaming van al die Pesach-symbolen en -tradities in hun midden lag.

Op de eerste stille zaterdag was de stemming somber toen de discipelen van Christus bij het licht van olielampen zaten na te denken over hun geloof en hun onzekere toekomst.

Ze hadden gezien dat Jezus de Pascha-beker nam en bedankte. Ze hadden Zijn woorden gehoord: 'Ik heb er vurig naar verlangd dit Pascha met u te eten voordat ik lijd; want ik zeg u: 'Ik zal het nooit meer eten totdat het vervuld is in het koninkrijk van God.'

Maar de discipelen hadden werkelijk geen idee wat Jezus bedoelde met 'lijden'. Hij had geprobeerd hen van tevoren te waarschuwen, maar er was geen plaats voor een dode koning in hun visioenen van het koninkrijk. Misschien hebben ze gehoord wat ze wilden horen en hebben ze weggegooid wat niet paste.

Dus daar waren ze in de stilte van zaterdag, worstelend in hun eigen zee van twijfel en desillusie, probeerden er iets van te begrijpen, en vroegen zich af waarom God op Zijn handen leek te zitten en niets deed. Ze vroegen zich waarschijnlijk af wat de toekomst voor hen en hun geloof zou kunnen zijn.

De stilte van zaterdag in de moderne tijd

Mogen we deze Paaszaterdag een tijdje in stilte blijven hangen, zodat de omvang van dat lege graf ons als nooit tevoren zou kunnen beïnvloeden, en de levensveranderende kracht van Zijn opstanding vrij spel kan hebben om zijn machtige werk in ons te doen.

Als je merkt dat je in een periode van stilte bent, neem dan hoop! Het is goed vertoeven, maar we zijn er niet gemaakt om daar te wonen. God maakte veel lawaai op vrijdag. Zaterdag leek hij stil te zijn. Maar God en Zijn engelen deden het huis op zijn grondvesten schudden en overwonnen de dood zelf op zondag. Het mag dan zaterdag zijn met al zijn stilte en strijd, maar de zondag komt eraan, en daarmee komt de belofte van de opstanding!

Een opmerking over Goede Vrijdag

Goede Vrijdag is een dag om de beklimming van Christus op de offerberg te gedenken. Zijn beklimming van die heuvel was het eigenlijke doel van Zijn leven - dat zei Hij Zelf. Hij was gekomen, zei Hij, 'niet om gediend te worden, maar om te dienen, en om Zijn leven te geven als losprijs voor velen.' Klaarblijkelijk was het hoogtepunt van Zijn dienst Zijn offer. Het was niet alleen het einde van zijn sterfelijk leven; het was het doel van zijn onsterfelijke leven. Het was niet het einde van het verhaal, het was het thema van het verhaal.