De ruwheid van de eerste kerst (zoals verteld door de Bijbel)
Vakantie
Lori Colbo schrijft graag over haar christelijk geloof en de Bijbel om anderen aan te moedigen en te inspireren.

Het waargebeurde verhaal van de eerste kerst is veel minder idyllisch dan moderne vieringen suggereren.
Wat zegt de Bijbel over de eerste kerst?
Lange tijd stond Kerstmis in het teken van praal, prachtige lichten, opzichtige versieringen, romantische ontmoetingen bij het vuur, sleebellen en sneeuw. Moderne kerstfilms gaan zelden over de realiteit van de eerste kerst. Zelfs voor degenen die Kerstmis erkennen als de viering van de geboorte van Christus, is er nog steeds een neiging om die eerste Kerstmis te verfraaien.
De prachtige hymne 'Silent Night' romantiseert de geboorte van Jezus en beweert dat 'Alles is kalm, alles is helder'. Het was niet kalm en helder, en het was niet hygiënisch. Maria en Jezus hadden geen gloeiende halo's, en de dieren keken niet verwonderd toe. Toch blijft de eerste kerst een heilige gebeurtenis. Dit artikel is bedoeld om de moderne versieringen van het verhaal weg te halen en de ruwe en nederige realiteit ervan te benadrukken, zoals beschreven in de Bijbel.
Gewone Mary's buitengewone bezoeker
Mary was een jong tienermeisje uit een arm gezin. Ze woonden in Nazareth, een obscuur dorpje buiten de gebaande paden. Mary was altijd nieuwsgierig over dingen aan het nadenken in haar hart en probeerde dingen uit te zoeken. Haar hart was een schatkist waarin ze al deze overpeinzingen en de antwoorden die ze tegenkwamen opsloeg. Men haalt uit de bijbel op dat zij een vrome aanbidder van God was. Ze was verloofd met Joseph, een timmerman van beroep en een goed en eerbaar man. Hoogstwaarschijnlijk was het een gearrangeerd huwelijk, zoals in die tijd gebruikelijk was.
Op een dag was Mary bezig met haar dag. Misschien deed ze karweitjes, melkte ze een koe, kneedde ze deeg, voerde ze kippen of haalde ze water. Het was gewoon een andere dag. Maar uit het niets verscheen de engel Gabriël aan haar. En weet je wat hij zei tegen dit bescheiden jonge meisje dat een gemiddeld leven leidde in een klein dorp? Hij zei: 'Verheug u, hoogst begenadigde, de Heer is met u; gezegend ben je onder de vrouwen! (Lucas 1:28).
Ze was ongetwijfeld geschrokken, maar ze was ook erg verontrust, dus overwoog ze wat voor manier van begroeten dit was. Gabriël kende haar angst en zei haar dat ze niet bang moest zijn omdat Gods gunst op haar rustte. Toen vertelde hij haar over een ondoorgrondelijke realiteit die zou komen: 'Zie, je zult zwanger worden in je baarmoeder en een Zoon baren, en je zult Zijn naam Jezus noemen. Hij zal groot zijn en de Zoon van de Allerhoogste worden genoemd; en de Here God zal Hem de troon van zijn vader David geven. En Hij zal voor altijd regeren over het huis van Jakob, en aan Zijn koninkrijk zal geen einde zijn.' (Lucas 1:31-33).
Wat? Dit sloeg nergens op. Mary vroeg hem: 'Hoe kan dit, aangezien ik geen man ken?'
Gabriël antwoordde: 'De Heilige Geest zal over je komen en de kracht van de Allerhoogste zal je overschaduwen; daarom zal ook die Heilige die geboren zal worden, de Zoon van God worden genoemd.' (Lucas 1:35)
Opmerkelijk, lieve jonge peinzende Mary zei: , 'Ik ben de dienaar van de Heer. Moge alles wat je over mij hebt gezegd uitkomen. Ze omarmde de boodschap ondanks het feit dat het een behoorlijk schandaal zou veroorzaken voor een jong maagdelijk meisje om voor het huwelijk zwanger te worden. Het zou Joseph en haar familie te schande maken en hun hart breken. Maar nogmaals, ze sprak met een grote engel. Misschien dacht ze niet aan de gevolgen. De jonge Maria was een betrouwbare, nederige dienaar van de Heer. Ze geloofde.
Joseph's dilemma
Stel je voor hoe de families van Jozef en Maria zich moeten hebben gevoeld toen ze hoorden dat Maria zwanger was. Haar verhaal was schandalig ondenkbaar. Joseph was niet van plan om door te gaan met het huwelijk, maar omdat hij een eervolle man was, wilde hij Mary niet in het openbaar te schande maken door van haar te scheiden, dus ging hij de verloving in het geheim verbreken.
God sprak tot hem in een droom en vertelde hem dat alles wat Maria zei waar was en dat hij door moest gaan en met haar moest trouwen en het kind Jezus moest noemen. Dus ondanks de moeilijke dingen waarmee ze te maken zouden krijgen, gehoorzaamde hij en trouwde hij met Mary. Hij was een toegewijde echtgenoot en vader.
Jezus' onhygiënische geboorte
Er was echt wat drukte in die eerste kerst. Caesar Augustus had opgeroepen tot een wereldwijde volkstelling. Mensen moesten naar de plaatsen van hun voorouderlijke afkomst gaan. Zowel Maria als Jozef waren afstammelingen van David, dus vertrokken ze naar Bethlehem, samen met vele andere pelgrims. Het was een reis van vier tot zeven dagen van Nazareth naar Bethlehem. Mary was negen maanden zwanger, dus misschien kostte het extra tijd. Ze liepen. Maria heeft misschien op een ezel gereden, maar de Bijbel specificeert dit niet. Het was een zware reis. Ze sliepen onder de sterren of in een soort primitieve schuilplaatsen. Hun voeten waren moe en vuil. Omdat ze zo ver in haar zwangerschap was, moet Mary zich ellendig hebben gevoeld.
Maria was aan het bevallen toen ze in Bethlehem aankwamen. De stad was opgezwollen en barstte bijna van de mensheid, en er was geen plek om te blijven zodat Mary kon bevallen. Joseph was verwoed om een plek voor hen te vinden. De herberg was vol, maar ze kregen de stal aangeboden. Denk aan alle mensen die de stad vullen. De stal was waarschijnlijk vol en vies. Veel tijd om op te ruimen was er niet. Jezus werd geboren met de geur van mest en het geluid van het gehuil van dieren op een vuile vloer en niet zo vers hooi. Zijn wieg was een voederbak. Ik betwijfel of ze het met bleek hebben gewassen. Het was koud. Het stonk. Het was lawaaierig met alle pelgrims buiten, en de dieren stonden op slechts een paar meter afstand te kauwen, te brullen en te grommen.
Joseph moest vroedvrouw spelen. Wat moet het zenuwslopend voor hem zijn geweest. Had hij maar een schone kamer voor haar kunnen vinden met iemand om haar te verzorgen. Arme Mary moet bang zijn geweest en haar moeder willen hebben. Mary ging door arbeid zoals alle vrouwen. Ze huilde en gromde van de weeën. Er was de gebruikelijke rommel na de geboorte om op te ruimen. Dit was niet wat Maria en Jozef van plan waren.
Als moeder ken ik dat magische moment waarop je baby komt. Alle pijn is vergeten, en je bent in verwondering. Jezus' geboorte was wonderbaarlijk voor Zijn moeder en aardse vader, ondanks de omgeving - dubbel zo omdat hen was verteld dat Hij de Verlosser van de wereld was.
De ontdekking van de vuile herders
Die nacht in de velden boven Bethlehem waakten herders over hun kudden. Herders werden volgens veel historici veracht. Het waren arme, vuile, smerige, stinkende, ongeschoolde verschoppelingen die geen sociale vaardigheden hadden. Maar ik laat Luke het verhaal vertellen:
'Nu waren er in hetzelfde land herders die in de velden woonden en 's nachts de wacht hielden over hun kudde. En zie, een engel des Heren stond voor hen, en de heerlijkheid des Heren scheen om hen heen, en zij werden zeer bevreesd. Toen zei de engel tegen hen: 'Wees niet bang, want zie, ik breng jullie een goede tijding van grote vreugde die voor alle mensen zal zijn. Want u is heden geboren in de stad van David een Verlosser, die is Christus de Heer. En dit zal voor jou het teken zijn: je zult een Babe in doeken gewikkeld vinden, liggend in een kribbe.' En plotseling was er bij de engel een menigte van de hemelse legermacht die God prees en zei: 'Eer aan God in den hoge, en vrede op aarde, welwillendheid jegens de mensen!'' (Lukas 2:15-19).
De lucht boven de velden van Bethlehem was vol pracht en praal. God koos voor deze glorieuze wezens om de glorie van de pasgeboren koning aan een stel sjofele herders aan te kondigen. Ik hou daarvan. God had een voorliefde voor herders omdat we in de hele Bijbel over hen horen. Adam en Eva's zoon Abel was een herder, net als Mozes, David, Abraham, Isaak en Jacob. Die tijden van herders bereidden hen voor op grotere dingen in de toekomst. Jezus noemde Zichzelf de Goede Herder en verwees naar zijn volgelingen als Zijn schapen.
De herders, verbluft door wat ze hadden gezien, lieten hun kudden achter en gingen naar de stad en vonden Jezus precies zoals de engel hun had verteld. Ze vonden het niet erg dat Jezus in een schuur in een dierentrog was. Dat was normaal voor hen. Maar ze hadden ontzag voor die kleine baby omdat Hij de Verlosser van alle mensen was. 'Alle mensen' omvatte hen. Wat een hoop en verwondering hadden ze. Ze waren zo opgewonden dat ze door Bethlehem renden en iedereen vertelden over de geboorte van Christus de Heer.
Bloed in de straten van Bethlehem
De Bijbel geeft geen exacte tijdlijn van wanneer de wijzen uit het Oosten kwamen, maar het was niet in de stal. Geleerden zeggen dat het dagen, maanden of zelfs een jaar of twee was na Jezus' geboorte. De Bijbel vermeldt ook niet dat er drie wijzen waren. Er staat 'sommige' wijze mannen. We denken vaak aan deze wijze mannen uit het oosten als gekleed in koninklijke kledij. Het is waarschijnlijker dat ze in reiskleding waren. Ze reisden honderden kilometers om Jezus te vinden.
De wijze mannen wisten op de een of andere manier van de profetieën over de geboorte van de Messias. Geleerden zeggen dat ze misschien bekend waren met de profetieën van Daniël omdat Daniël in Perzië was. Ongeacht hoe ze het wisten, ze volgden de ster die hen naar de Koning der koningen zou leiden. Ze stopten in Jeruzalem om te vragen waar de pasgeboren koning was, omdat ze Hem wilden aanbidden. Dit schokte koning Herodes en de hele stad Jeruzalem. Herodes voelde zich bedreigd bij het nieuws van een andere koning. Hij vroeg de religieuze leiders waar de Messias geboren zou worden en zij vertelden hem Bethlehem. Toen sprak hij met de wijzen en zei dat ze hem moesten informeren als ze Jezus hadden gevonden, zodat ook hij Hem kon aanbidden. Maar zijn plannen waren om Hem te vermoorden.
De vermoeide maar opgewonden wijze mannen ontdekten waar het kind was en gaven Hem geschenken van goud, wierook en mirre. Dit waren geschenken die men aan een koning zou kunnen aanbieden. Ze waren dolgelukkig. De Heer waarschuwde hen in een droom om niet terug te gaan naar Herodes en in plaats daarvan een andere weg te gaan. Herodes was woedend. Hij riep op tot de moord op elke jongen in het gebied van twee jaar en jonger. Er werd veel bloed vergoten, en er was gejammer, verdriet en verdriet.
Jozef werd in een droom gewaarschuwd om te vertrekken en zijn gezin mee te nemen naar Egypte, zodat Jezus gespaard zou blijven. Ze vluchtten midden in de nacht.
De ruwheid van Kerstmis
Kerstmis was grof. Het ging om gewone mensen, armoede, schandaal, te voet reizen, gebrek aan huisvesting, de geboorte van de Messias in een schuur, vuile herders, verraad, de massamoord op kinderen en een clandestiene ontsnapping om de baby Messias te redden van het zwaard van Herodes.
Het kerstverhaal is glorieus omdat in al die grofheid Christus de Heer in de wereld kwam via Gods buitengewone wegen. Maria en Jozef namen Jezus mee naar huis, naar Nazareth, om een gewoon leven te leiden. Ze kregen nog meer kinderen. Op 12-jarige leeftijd begonnen Maria en Jozef de tekenen van de goddelijke wijsheid en kennis van hun zoon te zien. Toch werkte hij tot zijn dertigste als een eenvoudige timmerman in een gewone stad met een gewoon gezin.
Toen Jezus zijn bediening begon, waren het niet allemaal bloemen en eenhoorns. Nadat Hij was gedoopt, leidde de Heilige Geest Hem de woestijn in om verzocht te worden door de duivel. Veertig dagen en nachten lang at of dronk Hij niet. Die tijd bracht hij door in gebed. De duivel kwam opdagen en probeerde hem te verleiden. Jezus eindigde natuurlijk als overwinnaar omdat Hij God is.
Hij ervoer vermoeidheid en honger, menigten volgden Hem als Paparazzi, en Zijn discipelen konden moeilijk zijn. Hij werd opgejaagd door de religieuze leiders die Hem altijd beschuldigden of testten, zodat ze Hem konden laten struikelen en doden. Het is ze eindelijk gelukt. Christus stierf aan een kruis, en het was een lange, pijnlijke, vernederende dood. Maar Hij ging er gewillig naar toe, omdat Hij aan jou en mij dacht.
We kunnen onze weg naar het eeuwige leven bij God niet verdienen. Alleen het volmaakte Lam van de hemel kon dat doen. Maar Hij bleef geen dode Verlosser. Hij stond op en bereidt nu een plaats voor voor degenen die ervoor kiezen om zich van hun zonden te bekeren en hun leven aan Hem te geven.
Denk er eens over na: Jezus was God, zittend aan de rechterhand van de Vader in de glorieuze hemel, en hij kwam naar de aarde als een menselijke baby. Hij was volledig God en volledig mens. Hij ging van een troon naar een met mest gevulde stal en een zonde-zieke wereld omdat Hij van ons houdt.
Ik hou van deze passage uit Hebreeën 12. Het vorige hoofdstuk, liefkozend 'The Hall of Faith' genoemd, vertelt over het geloof van alle grote mannen en vrouwen van God uit het Oude Testament - de grote wolk van getuigen. En hoofdstuk 12 begint hiermee:
'Laten we daarom, aangezien we omringd zijn door zo'n enorme menigte van getuigen van het geloofsleven, elk gewicht dat ons afremt, afdoen, vooral de zonde die ons zo gemakkelijk laat struikelen. En laten we met volharding de wedloop lopen die God voor ons heeft uitgezet. We doen dit door onze ogen gericht te houden op Jezus, de kampioen die ons geloof initieert en vervolmaakt. Vanwege de vreugde die hem wachtte, verdroeg hij het kruis, de schande ervan negerend. Nu zit hij op de ereplaats naast Gods troon. Denk aan alle vijandigheid die hij van zondige mensen moest doorstaan; dan word je niet moe en geef je het op.'
Dank U, Jezus, voor alles wat U voor ons hebt gedaan.