5 legendarische winterfolklorefiguren zoals Krampus

Vakantie

Darcie besteedt haar vrije tijd aan het onderzoeken van konijnenholen en af ​​en toe opschrijven wat ze vindt.

Krampus lijkt tegenwoordig alle aandacht te krijgen, dus hier zijn vijf andere griezelige, mythologische figuren die de feestdagen achtervolgen.

Krampus lijkt tegenwoordig alle aandacht te krijgen, dus hier zijn vijf andere griezelige, mythologische figuren die de feestdagen achtervolgen.

MatthiasKabel, CC-BY-SA-3.0-gemigreerd via Wikimedia Commons

In de afgelopen jaren heeft Krampus veel populariteit genoten in de Verenigde Staten, als inspiratie voor festivals en parades met Krampus-thema en de film van Michael Dougherty uit 2015, Krampus . Er zijn echter veel andere duistere wezens in de Europese folklore die ook worden geassocieerd met Kerstmis en het winterseizoen, maar die nog niet dezelfde bekendheid hebben genoten als Krampus of de vrolijke oude Saint Nick.

Een Yule Cat te zien in Reykjavík in 2018 Het type kom dat Bowl-Licker zou kunnen proberen te stelen

Een Yule Cat te zien in Reykjavík in 2018

1 / 2

1. Grýla, de Yule Lads en de Yule Cat

In een grot in de buurt van de Dimmuborgir-lavavelden in IJsland leeft een ogress genaamd Grý la. Ze voelt wanneer kinderen zich misdragen en zal degenen die ze ongehoorzaam vindt ontvoeren en in een stoofpot koken.

Legenden van Grýla dateren uit ten minste de 13e eeuw, zoals ze wordt genoemd in Proza Edda , een literair werk toegeschreven aan de IJslandse dichter Snorri Sturluson. Pas in de 17e eeuw werd Grýla geassocieerd met Kerstmis.

Van Grýla is bekend dat ze drie echtgenoten en 72 kinderen had. 13 van deze kinderen staan ​​gezamenlijk bekend als de Yule Lads. Elk van de Lads heeft een beschrijvende naam en een duidelijke persoonlijkheid. Tussen 12 december en 24 december arriveren de Lads om hun eigen kattenkwaad uit te halen. Hier is een lijst van de Lads (met Engelse vertalingen van hun meestal zelfverklarende namen):

De 13 Yule-jongens

  1. Schapen-Cote Clod: Hij heeft pootjes en staat erom bekend schapen lastig te vallen.
  2. Geul Gawk: Hij verstopt zich in geulen en greppels, op de loer totdat hij de perfecte gelegenheid vindt om het koemelkschuim uit onbeheerde melkemmers te likken.
  3. stomp: Zoals de naam al doet vermoeden, is hij erg kort. Hij steelt graag pannen en eet graag de korst op die is achtergebleven.
  4. Lepellikker: Grote verrassing: hij likt graag lepels. Hij is ook mager en ondervoed van uiterlijk.
  5. Pot-Licker: Hij steelt graag etensresten uit potten.
  6. Bowl-Licker: Hij verstopt zich onder bedden en wacht tot er kommen naast hem worden neergezet. Dan steelt hij ze.
  7. Deur-Slammer: Hij slaat deuren dicht, vooral 's nachts.
  8. Skyr-Gobbler: Deze jongen houdt echt van skyr, een IJslands zuivelproduct dat lijkt op yoghurt.
  9. Worst-Swiper: Hij verstopt zich in spanten in de buurt van worsten die worden gerookt, wachtend op de gelegenheid om wat te stelen.
  10. Raamkijker: Hij kijkt door ramen, op zoek naar dingen om te stelen.
  11. Doorway-Sniffer: Deze jongen heeft een zeer grote neus en een geweldig reukvermogen dat hij gebruikt om laufabrauð (IJslands bladbrood) te lokaliseren.
  12. Vleeshaak: Hij steelt vlees met een haak.
  13. Kaarsensteler: Het is niet verrassend dat hij kaarsen steelt van kinderen. Het is vermeldenswaard dat in de tijd dat deze legendes ontstonden, kaarsen van talg zouden zijn gemaakt en daarom eetbaar waren.

Als kinderen zich goed gedragen, zullen de joeljongens geschenken in hun schoenen achterlaten. Voor zich misdragende kinderen laten ze soms een rotte aardappel achter. In oudere versies van de mythe waren de Yule Lads sinister, maar waarschijnlijk door de opkomst van de populariteit van de kerstman werden ze minder eng en meer hinderlijk. Het was ook pas rond de 17e eeuw dat de Yule Lads in verband werden gebracht met Grýla. Dit was rond dezelfde tijd als toen ze in verband werd gebracht met Kerstmis.

Grýla houdt ook een huisdier dat bekend staat als de Yule Cat. De Yule Cat kan zien welke kinderen wel en geen nieuwe kleren hebben gekregen voor Kerstmis. Degenen die zich hadden misdragen en de beloning van nieuwe kleding niet ontvingen, zouden worden geofferd aan de Yule Cat, die hen vervolgens zou verslinden. Er zijn echter enkele tamere versies van het verhaal die zeggen dat de Yule Cat alleen het voedsel van de gestrafte kinderen zal eten.

Het verhaal van de Yule Cat komt waarschijnlijk voort uit de praktijk van arbeiders die wol in de herfst verwerken en kleding ontvangen als betaling. Het kan ook worden gebruikt om kinderen de waarde van het geven van geschenken te leren, omdat het geschenk van nieuwe kleding hen beschermt tegen de Yule Cat.

Een perchten masker

Een perchten masker

2. Frau Perchta en de Straggele

Tijdens de 12 dagen van Kerstmis (25 december tot 6 januari) moeten de inwoners van Duitsland en Oostenrijk zich goed gedragen, anders worden ze gestraft door Frau Perchta. Ze kan de vorm aannemen van een mooie jonge vrouw of een oude heks en heeft ofwel een ganzenpoot of gewoon een voet die groter is dan de andere. Volgens Jacob Grimm zou dit verschil in grootte erop kunnen duiden dat ze een gedaanteverwisselaar was. De afbeelding van Frau Perchta met een ganzenpoot zou een verwijzing kunnen zijn naar het geloof dat heksen ganzenvet gebruikten om hen te helpen vliegen.

Op de avond van het feest van Driekoningen kregen kinderen die zich goed hadden gedragen een zilveren munt in hun schoen. Die kinderen en volwassenen die zich niet goed gedroegen, zouden de straf van Frau Perchta krijgen: ze zou hun inwendige organen eruit rukken en ze vervangen door verschillende stukken afval.

Frau Perchta reisde soms ook met gehoornde demonen, bekend als Straggele, die haar hielpen met het straffen van stoute kinderen. De Straggele zouden kinderen stelen om ze uit elkaar te scheuren en op te eten. Het weglaten van overgebleven voedsel om de Straggele af te leiden, kan dit lot van een zich misdragend kind echter voorkomen.

Frau Perchta wordt vaak gezien als de vrouwelijke tegenhanger van Krampus. In sommige bergdorpen is ze eigenlijk het middelpunt van festivals waarbij deelnemers maskers dragen die bekend staan ​​als perchten. De gemaskerde festivalgangers dansen rond vuren om eventuele wintergeesten te verdrijven.

Knecht Ruprecht

Knecht Ruprecht

3. Belsnickel en Knecht Ruprecht

Sinterklaas heeft verschillende donkere metgezellen, waaronder Belsnickel en Knecht Ruprecht. Belsnickel arriveert een paar weken voor Kerstmis om te kijken wie stout is geweest en wie aardig. Hij rapporteert terug aan Sinterklaas, maar deelt ook zelf beloningen en straffen uit. Belsnickel is gekleed in flarden en haveloze vachten en draagt ​​een schakelaar die wordt gebruikt om stoute kinderen bang te maken, hoewel deze in recentere tijden alleen wordt gebruikt om een ​​waarschuwingsgeluid te maken. Goed opgevoede kinderen krijgen snoep in plaats van een angstaanjagend geluid.

In sommige alternatieve versies van de mythe reist Belsnickel met Krampus. In andere maakt hij geen onderscheid tussen ondeugende en aardige kinderen, maar lokt hij ze naar binnen met snoep en lekkernijen voordat hij ze allemaal met zijn schakelaar afranselt.

Belsnickel is afkomstig uit de overlevering van het zuidwesten van Duitsland. In sommige delen van Pennsylvania, New York en Maryland worden zijn tradities nog steeds nageleefd, wat een overblijfsel is van Duitse kolonisten uit het begin van de 18e eeuw.

Knecht Ruprecht, ook wel Rupert de Dienaar genoemd, draagt ​​een lang, donker gewaad en draagt ​​een stok en een zak met as. In sommige versies van het verhaal was hij oorspronkelijk een boerenknecht en in andere was hij een verwilderd kind dat door de kerstman was opgevoed. Als kinderen hem tegenkomen, wordt hen gevraagd of ze bidden. Als ze ja antwoorden, beloont Knecht Ruprecht ze met peperkoek, chocolade, fruit of noten. Kinderen die nee antwoorden, worden geslagen met zijn stok of tas. Een Oostenrijkse variant op het verhaal wordt veel donkerder, waarbij vooral stoute kinderen met takken worden geslagen, in een zak worden gestopt en in de rivier worden gegooid.

Hij wordt vaak geassocieerd met Zwarte Piet – die ik hier niet zal behandelen – en Jacob Grimm geloofde dat beide overblijfselen waren van voorchristelijke heidense overtuigingen.

Hans Trapp

Hans Trapp

4. Hans Trapp en Bogeyman

In de regio's Elzas en Lotharingen van Frankrijk is er het verhaal van Hans Trapp, een rijke, slechte en hebzuchtige man die uit de katholieke kerk werd geëxcommuniceerd en permanent naar het bos werd verbannen omdat hij een satanist was. Terwijl hij in het bos was, begon hij zichzelf te vermommen als een vogelverschrikker en viel hij kinderen aan en at ze op die de pech hadden om zijn pad te kruisen.

Eens, terwijl hij op het punt stond een jongen op te eten, werd Hans Trapp door de bliksem getroffen en gedood. Na zijn dood werd hij nog een andere metgezel van Sinterklaas. Als een daad van verlossing dwaalt hij rond in zijn vogelverschrikkervermomming en maakt hij kinderen bang om braaf te zijn, zodat ze zijn lot niet zullen ondergaan.

Omdat Sinterklaas het leuk lijkt te vinden om kinderetendgezellen te verzamelen, hebben we ook het verhaal van Père Fouettard. Père Fouettard, wat Vader Whipper betekent, was een slager of een herbergier (afhankelijk van de versie die je hoort) die drie jongens beroofde en vermoordde. Hij en zijn vrouw hakten hun lichamen vervolgens in stukken en deden ze in een stoofpot. Sinterklaas ontdekte de misdaden en bracht de jongens tot leven alvorens te straffen
Père Fouettard door de man te dwingen zijn dienaar te zijn. Père Fouettard sluit zich elk jaar op 6 december aan bij Sinterklaas (ook bekend als Sinterklaasdag) om stoute kinderen te straffen.

De Tomten

De Tomten

De Tomten

Ik sluit deze lijst af met een minder sinister wezen uit de winterfolklore. Uit Zweden hebben we de Tomten, een kabouterachtige geest die ongeveer een meter hoog is, een witte baard heeft en een rode muts draagt.

Op familieboerderijen fungeert de Tomten als een beschermer voor kinderen en dieren. Soms zal hij ergens op de boerderij zelf onderduiken, maar in plaats daarvan slaapt hij vaak op een nabijgelegen grafheuvel en keert hij terug naar de boerderij als hij wakker is.

De Tomten verwacht goed behandeld te worden voor zijn diensten aan de boerderij. Om hem te sussen, verbrand je de hele winter een kerstblok en zorg ervoor dat je op kerstavond een bord pap voor hem achterlaat. Als hij deze dingen niet ontvangt, kan de Tomten wraak nemen, variërend in ernst van ongevaarlijke trucs tot giftige beten.

Opzij, Krampus!

Er is een breed scala aan wintervakantie- en kersttradities met een donkerdere toon in de Europese folklore, en de bovenstaande lijst is slechts een kleine greep. Hierbuiten zijn verschillende andere interessante wezens weggelaten, zoals de Mari Lwyd, de Welshe skeletmerrie die zich bezighoudt met rijmende beledigingsgevechten; en de Barbegazi, de dwergachtige wezens uit de Zwitserse Alpen die graag op lawines surfen. Verken deze winter dus misschien een nieuw stukje seizoensfolklore en ontdek een nieuwe vakantietraditie.

Deze inhoud is naar beste weten van de auteur nauwkeurig en waarheidsgetrouw en is niet bedoeld ter vervanging van formeel en geïndividualiseerd advies van een gekwalificeerde professional.