Oude Romeinse festivals, feesten en feestdagen (L–O)

Vakantie

Haunty is een geschiedenisfanaat die graag leest en schrijft over oude geschiedenis en culturen van over de hele wereld.

Het oude Rome was jaarlijks de thuisbasis van talloze speciale gelegenheden. Veel van deze bestonden om hulde te brengen aan verschillende goden en godinnen.

Het oude Rome was jaarlijks de thuisbasis van talloze speciale gelegenheden. Veel van deze bestonden om hulde te brengen aan verschillende goden en godinnen.

Themadchopper, Antoine-Francois Callet, CC0 via Wikimedia Commons; Canva.com

In dit artikel worden belangrijke oude Romeinse feesten, feestdagen en vieringen opgesomd en uitgelegd in alfabetische volgorde van L tot O. Elke gelegenheid wordt hieronder in meer detail beschreven. Links naar artikelen over de vieringen van A tot Fe, Fg tot K en P tot Z vindt u onderaan deze pagina.

Oude Romeinse festivals en feestdagen L–O

  • Latin Festival (Latijnse feestdagen) Vereerde Jupiter en was het langstlevende Romeinse festival
  • Vrije kunsten: Vereerd Liber en Libera, de god en godin van de vruchtbaarheid
  • Toneelstuk: Op games gebaseerde vakanties gewijd aan rust en plezier
  • Lupercalia: Vereerd Lupercus en Faunus, de goden van de vruchtbaarheid
  • Mamuralia: Eervolle Mamurius, een smid die uit Rome werd verjaagd
  • Matrale: Geëerde Mater Matuta, de godin van de bevalling
  • Matronalia: Vereerd Juno, de godin van de vrouwen
  • immoraliteit: Geëerde Diana, de godin van de jacht
  • Opal: Honored Ops, een andere godin van de vruchtbaarheid
Vanaf het begin was een groot deel van het Latin Festival een eerbetoon aan Jupiter, de god van hemel en donder.

Vanaf het begin was een groot deel van het Latin Festival een eerbetoon aan Jupiter, de god van hemel en donder.

Jean-Pol GRANDMONT, CC-BY-3.0 via Wikimedia Commons

Latin Festival (Latijnse feestdagen)

gevierd: april

Feriae Latinae was een van de langstlevende Romeinse festivals. Het werd meer dan duizend jaar in Rome waargenomen. Oorspronkelijk werd het gevierd door leden van een aantal oude Latijnse stammen die een eenvoudig, pastoraal leven leidden en Jupiter aanbaden op de Alban-berg, ongeveer 21 kilometer buiten Rome.

Tijdens de vieringen werden alle oorlogen gestopt. Een offer van een jonge witte koe aan Jupiter zette de viering op gang en werd gevolgd door een ritueel gieten van melk. De mensen uit die tijd kenden geen wijn omdat de druif nog niet in Italië was geïntroduceerd. Na het ritueel werd het vlees van het offerdier gebruikt voor een gemeenschappelijke maaltijd.

Het ritueel zelf was waarschijnlijk een vreemd gezicht. Het ging om kleine poppen of poppen, oscilla genaamd, die van boomtakken waren gemaakt om op mensen te lijken. Deze poppen kunnen in vroegere tijden symbolisch zijn geweest voor mensenoffers of gewoon geluksemblemen zijn geweest.

In de periode van de latere republiek namen de Romeinen deze ceremonie over om het vroege Latijnse volk te herdenken dat toen al verdwenen was. Het Latijnse festival, dat gewoonlijk in april wordt gehouden, zou plaatsvinden voordat de militaire activiteiten van het jaar begonnen.

De mensen van Rome zouden samenkomen bij de tempel van Jupiter, die in de 6e eeuw v.G.T. werd gebouwd, om deel te nemen aan het ceremoniële plengoffer en het offeren van dieren. Ze hielden ook een feest en spelen die twee dagen daarna duurden.

Liberalia, gehouden op 17 maart, bracht hulde aan Liber en Libera, de goden van de oogst.

Liberalia, gehouden op 17 maart, bracht hulde aan Liber en Libera, de goden van de oogst.

liberalia

gevierd: 17 maart

Liber en Libera, de god en godin van de vruchtbaarheid, werden op dezelfde manier aanbeden als Ceres, de god van de oogst. De triade van Ceres, Liber en Libera kan worden gelijkgesteld met de Griekse triade van Demeter, Dionysus en Persephone.

Tijdens Liberalia mochten net volwassen jongeren voor het eerst een toga virilis aantrekken. In de nederzetting Lavinium stond een hele maand in het teken van Liberalia. De vele rituelen die in die tijd werden uitgevoerd, werden bedacht om de groei van nieuw geplante zaden te bevorderen.

Ludi waren dagen van spelen waarin typische zaken werden opgeschort en de goden werden gevierd.

Ludi waren dagen van spelen waarin typische zaken werden opgeschort en de goden werden gevierd.

José Moreno Carbonero, publiek domein via Wikimedia Commons

Toneelstuk

gevierd: Verscheidene

Ludi verwijst naar feestdagen gewijd aan spelen, rust en plezier in het oude Rome. De Ludi Megalenzen werden jaarlijks gevierd vanaf 4 april vanaf 191 v.G.T. verder om Cybele, de godin van het moederschap, te eren. Vervolgens kwamen de Ludi Ceriales, die vanaf 12 april Ceres, de godin van de granen, eerde. De Ludi Ceriales werden gevolgd door de Ludi Florales, die Flora, de godin van de bloemen, eerden en op 27 april begonnen.

Na Ludi Florales kwam er een periode van hard werken op het land, waardoor de volgende vakantie pas zeven weken duurde. De Ludi Apollinares, of Apollonian Games, gehouden ter ere van Apollo, begonnen op 6 juli. Na de Ludi Apollinares begonnen de Ludi Romani, of Romeinse Spelen, op 4 september. Deze begonnen in 366 v.G.T. De Ludi Plebei, of Plebeische Spelen, werden voor het eerst gevierd tussen 220 en 216 v.G.T. en begon op 4 november.

Vóór 82 v.G.T. waren er in totaal 59 dagen op de kalender gewijd aan feestelijke gelegenheden. toen keizer Sulla dictator werd. Deze feestdagen werden gezien als dies nefasti, oftewel dagen waarop alle burgerlijke en gerechtelijke zaken werden opgeschort uit angst de goden te beledigen.

Luperci, of priesters van Lupercus, gebruikten zwepen van geitenleer om vrouwen te slaan tijdens Lupercalia. Men dacht dat dit de vruchtbaarheid en de gezonde bevalling van baby Romulus en Remus, de traditionele stichters van Rome, zouden tijdens hun kindertijd van een wolf hebben gezoogd om te overleven.

Luperci, of priesters van Lupercus, gebruikten zwepen van geitenleer om vrouwen te slaan tijdens Lupercalia. Men dacht dat dit de vruchtbaarheid en de gezonde bevalling van baby's zou bevorderen.

1 / 2

lupercalia

gevierd: 15 februari

Tijdens Lupercalia kwamen feestvierders samen in een grot genaamd de Lupercal op de Palatijn, waar de tweelingbroers Romulus en Remus (de mythische stichters van Rome) volgens de lokale traditie door een wolf werden gezoogd.

Als onderdeel van de ceremonie offerden gelovigen geiten en honden aan de goden Lupercus en Faunus. Luperci, de priesters van Lupercus, droegen geitenvellen op hun lichaam en smeerden hun gezichten in met het offerbloed van de geiten. Vervolgens renden ze rond en sloegen vrouwen met riemen van geitenleer. Deze praktijk van de Luperci tijdens Lupercalia werd verondersteld om de vruchtbaarheid van vrouwen en de gemakkelijke bevalling van baby's te verzekeren. Februa, de naam voor de leren leren riemen, betekende zuiveringsmiddel. Dit is de bron van de naam van februari.

Er is een beperkte hoeveelheid bewijs om te suggereren dat Lupercalia het precedent schiep voor moderne Valentijnsdag-gebruiken. Als onderdeel van de ceremonie lieten feestvierders de namen van meisjes in een doos vallen en lieten jongens ze eruit halen, waardoor ze werden gekoppeld tot de volgende Lupercalia plaatsvond.

Mamuralia bracht hulde aan de legende van een uitgestoten smid die door de mensen uit de stad werd verdreven.

Mamuralia bracht hulde aan de legende van een uitgestoten smid die door de mensen uit de stad werd verdreven.

Mamuralia

gevierd: 14 maart

Volgens de legende was Mamurius een smid die uit de stad werd verjaagd omdat de schilden die hij voor de soldaten van Rome maakte hen niet beschermden toen ze het heilige schild dat vanuit de hemel op de aarde was gevallen, vervingen.

Een andere legende vertelt dat Mamurius, wiens naam een ​​duidelijke variatie op Mars was, het oude jaar symboliseerde en dus werd verdreven op de dag voor de eerste volle maan van het nieuwe jaar. Mamuralia, gehouden op 14 maart, omvatte een rite waarbij een man met alleen dierenhuiden door de straten en de stad werd gedreven terwijl hij hem sloeg met lange stokken.

Het meest ongewone aspect van Mamuralia was dat het de enige feestdag was die op een even dag plaatsvond. Volgens sommige geleerden werd Mamuralia oorspronkelijk waargenomen op 15 maart, of ides, van maart, maar werd het een dag uitgesteld om mensen in staat te stellen naar zowel de paardenraces van Equirria als het Anna Parenna-festival te gaan, die beide ook werden waargenomen op de 15e.

Ondanks dat het een van de minder bekende godinnen is, werd Mater Matuta jaarlijks gevierd tijdens Matralia.

Ondanks dat het een van de minder bekende godinnen is, werd Mater Matuta jaarlijks gevierd tijdens Matralia.

Marcus Cyron, CC-BY-SA-3.0-gemigreerd via Wikimedia Commons

Matralia

gevierd: 11 juni

Matralia werd gehouden ter ere van Mater Matuta, de godin van het licht van de dageraad en de bevalling. Ondanks dat er in de mythologie niet vaak naar de godheid wordt verwezen, was de cultus van Mater Matuta goed ingeburgerd in het oude Rome. Dawn werd beschouwd als de gelukkigste tijd voor de bevalling. Alleen matrons en vrijgeboren vrouwen mochten deelnemen aan de vakantie, die werd gevierd in Matuta's heilige schrijn in een ronde tempel genaamd het Forum Boarium.

Tijdens Matralia mocht alleen de vrouw van een eerste huwelijk zich kleden naar het beeld van de godin. Vrouwelijke slaven mochten de tempel niet betreden, met uitzondering van iemand die opzettelijk werd toegelaten om naar buiten te rennen na een klap in het gezicht te hebben gekregen.

Vrouwelijke aanbidders baden voornamelijk namens hun nichtjes en neefjes, omdat hun eigen kinderen als minder belangrijk werden beschouwd. Ze offerden verschillende bloemen en droegen de kinderen van hun familieleden in hun armen naar de tempel.

Matronalia werd gehouden ter ere van Juno, de godin van de vrouwen.

Matronalia werd gehouden ter ere van Juno, de godin van de vrouwen.

Matronalia, publiek domein via Wikimedia Commons

matronalia

gevierd: 1 maart

Matronalia, ook bekend als Matronales Feriae, werd gehouden ter ere van Juno, de godin van de vrouwen. Matronalia werd gevierd op 1 maart - de verjaardag van de dag waarop de tempel van de godin werd opgericht. De cultus van Juno werd gesticht door koning Titus Tatius van de Sabijnen, en Matronalia vierden de heilige aard van het huwelijk als een instelling, evenals de vrede die ontstond na de eerste huwelijken tussen Romeinse mannen en Sabijnse vrouwen.

Getrouwde vrouwen vormden meestal een processie naar de tempel van Juno, waar ze offers brachten aan de godin. Toen ze thuiskwamen, ontvingen ze geschenken van hun echtgenoten, baden ze voor vrede en harmonie binnen hun huwelijk en hielden ze feesten voor hun slavinnen.

Diana, de godin van de jacht, werd geëerd tijdens Nemoralia.

Diana, de godin van de jacht, werd geëerd tijdens Nemoralia.

immoreel

gevierd: 13 augustus

Nemoralia werd gehouden ter ere van Diana, de godin van de jacht, op het grondgebied van Aricia in Nemi, ongeveer 25 kilometer ten zuidoosten van Rome. Men geloofde dat Diana de leiding had over de bossen van Aricia, waar een bosje was, of nemus, met een beroemd heiligdom gewijd aan de godin. Diana's priester heette de rex nemorensis, of de koning van het bos. Het was gebruikelijk dat de rex nemorensis een weggelopen slaaf was die zijn koninklijke ambt binnenkwam door zijn voorganger op te sporen en te doden.

Nemoralia vond plaats in heel Latium op 13 augustus - de dag dat de tempel van de godin op de Aventijn oorspronkelijk was ingewijd door Servius Tullius. Diana's cultus was gevestigd in Aricia, dus dat is waar Nemoralia werd gevierd om de wijnstokken en fruitbomen te beschermen en haar macht over hen te herstellen.

Volgens sommige geleerden omvatte het christelijke feest van de Dormition of Assumptie, dat op 15 augustus werd gehouden, de oogstzegening van Nemoralia. In sommige facties van de orthodox-christelijke kerk van vandaag is het niet ongebruikelijk dat feestvierders op die dag nieuwe tarwe en gebak aan de Theotokos offeren.

Opalia-vieringen brachten hulde aan Ops, de godin van de vruchtbaarheid.

Opalia-vieringen brachten hulde aan Ops, de godin van de vruchtbaarheid.

Leonard Limousin, publiek domein via Wikimedia Commons

Opalia

gevierd: 19 december

Ops was nog een andere vruchtbaarheidsgodin die bekend was onder vele namen, waaronder Rhea, Cybele, Bona Dea, Magna Mater, Thya en Tellus. Ze trouwde met Saturnus en baarde hem een ​​kind dat ze Jupiter noemde. Ops verscheen gewoonlijk als een matrone die een brood in haar linkerhand hield en een gebaar met haar rechterhand maakte als ze hulp bood.

Opalia, waargenomen op 19 december, hield in dat er een offer werd gebracht aan Ops in de tempel van Saturnus. Het was eigenlijk maar een van de twee feestdagen die ter ere van Ops werden gehouden. Op 25 augustus vond een tweede viering plaats genaamd Opiconsivia. Tijdens Opiconsivia vond een soortgelijk offer plaats in de Regia (het huis van de koning).

Sommige experts geloven dat Ops eigenlijk niet de vrouw van Saturnus was, maar de vrouw van Consus, een andere god. De feiten dat de Opalia 4 dagen na Consualia (15 december) werd waargenomen en de Opiconsivia 4 dagen na de vieringen ter ere van Consus (21 augustus) zijn gebruikt om deze theorie te ondersteunen. Hoe dan ook, het feit blijft dat vrouwen een belangrijke rol speelden in Opalia, omdat men dacht dat ze Ops konden oproepen door de aarde aan te raken.

Meer oude Romeinse feestdagen

Opmerkingen

Haunty (auteur) uit Hongarije op 19 januari 2011:

Ik geloof dat ze dat deden. Niets hightech denk ik, maar ze hebben elkaar zeker gebeld. :)

drbj en sherry uit Zuid-Florida op 19 januari 2011:

Hallo, Haunty, er waren zoveel festivals en feestdagen om te onthouden, hadden de vroege Romeinen kalenderblokken? Maandplanners? iTablets? :)